Συζητούσαν δυο φίλοι και κάποια
στιγμή λέει ο ένας στον άλλον:
- Έχεις εξομολογηθεί τώρα τελευταία;
- Πού το θυμήθηκες τώρα αυτό ρε;
- Ε, πώς! Εγώ θα σου πρότεινα να πας.
- Δε θά'σαι καλά ρε! Από το δημοτικό έχω να πάω.
- Ε, νά! Σου το ζητάω σαν χάρη. Να απασχολήσεις
για λίγο τον παπά, γιατί θέλω να πάω με την παπαδιά.
- Πες το ντε! Αν είναι έτσι, να πάω. Και πήγε.
Κι όλο θυμόταν και κάποια άλλη αμαρτία, κι άλλη,
κι άλλη. Αλλά κάποια στιγμή δεν άντεξε
- Παπά μου, τώρα που ξεμολογιέμαι,
διαπράττω και νέα αμαρτία.
- Τι εννοείς τέκνον μου;
- Ε, νά! Κάνω πλάτες στον φίλο μου και
σε καθυστερώ για να πάει αυτός με
την παπαδιά σου! Ήμαρτον!
Και ο παπάς ήρεμος:
- Η γυναίκα σου ζει;;;
- Ναι πάτερ μου!!!
- Τρέξε γρήγορα σπίτι σου τέκνο μου....
γιατί η παπαδιά έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια!!!
4 σχόλια:
ειναι η πρωτη φορα που ακουω αυτο το ανεκδοτο...ειναι πολυ ωραιο!μακαρι ΟΛΑ τα ανεκδοτα να ηταν τετοια και ακομα καλυτερα...!:-)
ρε ανωνυμε για πες μας πως το ακουσες?
emena pantos m fanike arketa asteio spania m areroun ta anekdota!
Οχι και τοσο αλλα καλο...!!(
Δημοσίευση σχολίου